to znaczy wiedzieć dokładnie, którą z możliwych interpretacji należy wybrać w danym momencie. Takich aktorów obsada &lt;hi rend="italic"&gt;"Snu srebrnego Salomei"&lt;/&gt;w Teatrze Narodowym nie miała zbyt wielu. A prawdę mówiąc - miała ich tak bardzo niewielu, że nie wypada już pisać o tym spektaklu po nazwiskach... <br>Myślę, że to akurat rozstrzygnęło, że &lt;hi rend="italic"&gt;"Salomea"&lt;/&gt;( &lt;hi rend="italic"&gt;"Salusia"&lt;/&gt;- jak nazywał swój ukochany dramat Słowacki) nie stała się spektaklem na miarę możliwości i ambicji kierownika tej sceny. <br>Ani to żale, ani pretensje. Po prostu: inscenizator &lt;hi rend="italic"&gt;"Beniowskiego"&lt;/&gt;udowodnił &lt;hi rend="spaced"&gt; jaki&lt;/&gt; może być na scenie Słowacki a duże wymagania to tylko dowód wysokiego szacunku. Na który to trzeba wciąż jednak zapracowywać