Nazwa szabla, to mylne odmazurzenie, zamiast sabla, a dowodzi tego sabelek Męczyńskiego 1564 r., cerk. sabl. 'kura', sablica 'kura'; krzywą szablę przezywał Słowianin, gdy ją u koczowników wschodnich po raz pierwszy zobaczył (sam znał tylko prosty nóż i miecz), sablja od ogona koguciego (czy nie odwrotnie?). W 16 wieku szablat, 'Schowek': (mieć) w szablacie krzesiwo".<br>Szabla jako przedmiot służący do obrony znana jest również od bardzo dawna. Ślady broni podobnej w konstrukcji do szabli (przede wszystkim krzywa głownia) napotykamy już w starożytnej Persji, w Asyrii, Egipcie i w Chinach, gdzie prawdopodobnie powstała, bądź szerzej - na obszarze Azji Środkowej. Dlaczego właśnie tam