muszę pobiec <br>tu i ówdzie. Wyłączam się...<br>Urwał. Jak długo stał koło nich Siwy?<br>- Adam... - Siwy powiedział to jak całe zdanie. - Wpadnij <br>po kolacji. Gdybyś miał czas, oczywiście. Dobrze by było <br>porozmawiać.<br>Siwy nie mógł powiedzieć "pogadać". Nie powiedział <br>też "przyjdź", brzmiałoby to jak polecenie. Nie <br>powiedział "chcę" ani "koniecznie". Siwy <br>jest doskonałością. Już dawno zmiażdżył <br>nią Adama. Na płasko, do dwuwymiarowości. Teraz go przydeptał <br>wolną wolą. "Gdybyś miał czas..." Adam nie <br>będzie miał czasu. Nie wpadnie. I nie to, że był <br>zaskoczony. (Choć był. Skąd Siwy wziął się <br>raptem na boisku? I dlaczego...) Nie zależy mu na niczyjej łasce. <br>Na