się przy wodzu. Reszta, rzucając tarcze i hełmy, zawróciła na dopiero niedawno przebytą drogę. A wtedy z gajów oliwnych wyskoczyły dzikie postacie i przecięły odwrót. Walka kończyła się, rozpoczęła się bezlitosna rzeź.<br>Furius postanowił drogo sprzedać swoje życie. Nieliczna garstka, która skupiła się wokół niego, walczyła dzielnie przeciw przeważającym siłom. Słabli jednak i padali jak młode drzewa pod pięścią huraganu. Oto młodziutki Lucjusz wypuścił już miecz z ręki, oto wierny przyjaciel Sekstus ranny w nogi, klęcząc, zadaje ostatnie ciosy. Furius czuje, że to niedługo już. Z kilku lekkich, ale dokuczliwych ran na piersiach ciekną wąskie strumyki krwi i spływają po udach