zwyczajności, umieszczenie nasze w kosmosie staje się, czym jest w istocie, mianowicie czymś bezdennie niepojętym, a więc zawierającym możliwość wszystkiego"&lt;/&gt;. A zło nie jest - w gruncie rzeczy - niczym innym niż chaosem w natarciu (D II 288-293).<br>Bo też zło Gombrowicza nie jest złem moralnym. Jest od zła moralnego pierwotniejsze. "Ślepia okrutne Bólu w tej czarnej studni" świecą zgoła średniowiecznie... Chciałoby się powiedzieć: "w tej dolinie łez". Ale nad tą doliną nie zapala się żadna gwiazda. Człowiek ex definitione nie może pojąć zła, przynajmniej o tyle, o ile jest człowiekiem. O ile potrafi się obronić przed bólem, chaosem, które mu zewsząd