polarno-morskiego w znacznym stopniu przetransformowanego. W czasie przemieszczania się z zachodu na wschód nad obszarem Europy, w miarę oddalania się od obszaru źródłowego, powietrze polarno-morskie traci swoje specyficzne pierwotne cechy, nabierając w coraz większym stopniu cech fizycznych od podłoża lądowego (rys. 9.4.1, rys. 9.4.2).<br> Średnio w roku tylko ok. 16% wynosi częstość występowania mas powietrza polarno-morskiego określanego mianem &#132;świeżego". Prawie 49% wynosi średnia roczna frekwencja mas powietrza polarno-morskiego w znacznym stopniu przetransformowanego (PPms), przekształconego pod względem swej pierwotnej specyfiki fizycznej w wyniku przemieszania się i zalegania nad podłożem lądowym Europy Zachodniej (tab