się ze mną za mój niepoczytalny, pijacki wybryk? Jednak szklany jego wzrok nie wyrażał gniewu. Skinął na mnie i wskazał krzesło stojące obok. Przez chwilę milczeliśmy obaj, patrząc sobie w oczy:<br>- Wytrzeźwiałeś? - spytał Marian.<br>- Tak, wytrzeźwiałem.,. Nienawidzisz mnie? Zachowałem się jak chłystek.<br>- Nieważne. Wszystko jest nieważne. Idę w twoje ślady. Staczanie się rozpoczynam od klubu.<br>Znowu zapadło milczenie.<br>- Marian, czy stało się coś złego? Powiedz. Przecież coś musiało się stać.<br>- Nie, nie teraz... Nie pytaj... To wszystko jest straszne... Okropne... Można oszaleć... Nie dążyłem do małżeństwa... Ze względu na ciebie... ale znasz Klarę... była piekielnie zasadnicza. Nic bez ślubu. Zgodziłbym się