dawnej wsi pamięć tego zachowała się w przeświadczeniu, że wypieczone figurki ludzi i zwierząt przyczynią się do pomyślności hodowli i zdrowia. We wschodnich i południowo-wschodnich rejonach kraju zwyczaje z tym związane przetrwały najdłużej, do wojny. W zachodnich zanikły już w końcu XIX w. <br>Chleb zdobiono stempelkami i nacięciami noża. Starano się, by wypiek był udany, a umiejętności z tym związane przekazywano w rodzinie. Do wyrobu pieczywa używano mąki żytniej, a później pszennej. Dodawano też do przygotowywanego ciasta ziemniaki. Tylko do wyrobu pieczywa odświętnego, weselnych "korowai" (kołaczy) i "kukiełek" dla chrześniaków, dodawano jajka i tłuszcz. Pieczenie chleba, figurek z ciasta było zadaniem