wokół gospodarstwa. Z daleka słychać było jej piękny, wysoki głos, jak śpiewała "Kukułeczkę". Prawdopodobnie minął jej gniew, a codzienne zajęcia kazały zapomnieć o kłopotach z chłopcami. Stara Trociowa siedziała na werandzie. Obierała na obiad ziemniaki. Jej szara, pomarszczona twarz co chwila zwracała się ku murom sterczącej nad linią lasu baszty. Staruszka jeszcze raz przeżywała okropność dwóch ostatnich wieczorów i dociekała, co to takiego mogło się zdążyć, że w zamku. przebudziły się złe duchy.<br>W leśniczówce panował spokój.<br>Paragon poszedł do wozowni sprawdzić stan ręcznego wózka, za pomocą którego miał zamiar zbić kapitał na kupno prezentu &lt;page nr=85&gt;<br>Do tej pory jednak nie wiedział