byłego glinę i prywatnego &lt;orig&gt;łapsa&lt;/&gt; z agencji "Kruk".<br>- Dziękuję - powiedziałem zdawkowo, przyciskając do piersi teczkę z dokumentami, od których zależało powodzenie całej akcji.<br>Wszedłem na pierwsze piętro, skręciłem w lewo i zapukałem do sekretariatu. Otworzyłem drzwi nie czekając na zaproszenie i stanąłem jak wryty. Za &lt;page nr=71&gt; biurkiem przy komputerze siedziała Barbara Stępień - moja pasażerka zabrana ze stacji benzynowej przy trasie szybkiego ruchu, ta sama, którą spotkałem w bramie domu Stefaniaka.<br>- Dz... dzień dobry - wystękałem.<br>Podniosła głowę i na jej twarzy odmalowało się zaskoczenie.<br>- Słucham pana? - spytała lodowatym głosem.<br>- I jak tu nie wierzyć w przeznaczenie - opanowałem się i przybrałem minę zadowolonego z