chce ciebie <br>zobaczyć..." "Człowiek? - Paweł wysilił pamięć. - Człowiek? Nie znam tutaj nikogo. <br>Nie wiem, o kim mówisz. Człowiek? Tutejszy?" "Tak . Tutejszy. Wiesz od tych <br>no - nazarejczyków... Chce cię widzieć..." "Nazarejczyk chce mnie widzieć?!" - <br> O mało nie powiedział: "Drogo nazarejczycy płacą z oglądanie mojej osoby". <br>Obudził się w nim dawny czujny Szaweł. Prawie zapomniał o chorobie. Poczuł się <br>jak pies, który przypadkowo trafił na podniecający ślad. Usiadł na posłaniu. <br>Usta skrzywił mu porywczy grymas. "Gdzież ten nazarejczyk? Niech wejdzie..."<br> Nasłuchiwał. Trzy dni ślepoty wysubtelniły jego słuch. Przybyły szedł od drzwi. <br>Powiedział głosem, który zdawał się drżeć: "Pokój niech będzie temu domowi przez