działania pozaprawne, syndykalizm), ale zachowuje własną tożsamość i objawia niemałą witalność. Może się również poszczycić dużym dorobkiem teoretycznym (książki Kropotkina, Reclusa, Grave'a, Nieuwenhuisa, Landauera). Niemniej jednak wnikliwy obserwator musi zwrócić uwagę na narastające z upływem lat rozdrobnienie. Wybuch wojny w 1914 r. przyspieszył tylko ten proces.<br><br>&lt;tit&gt;3. Anarchiści - portret zbiorowy&lt;/&gt;<br><br>Szczupłość i wyrywkowość danych charakteryzujących anarchistów pod względem psychologicznym i socjologicznym sprzyja zakorzenianiu się mitów. Nawet w literaturze naukowej zetknąć się często można z równie arbitralnymi co gołosłownymi stwierdzeniami wiążącymi jednoznacznie ruch libertarny z jakimś konkretnym środowiskiem, klasą społeczną, grupą zawodową, czy przypisującymi mu określone wynaturzenia psychiczne. Aczkolwiek te apodyktyczne oceny