się i mieszkał w Jerozolimie, gdzie też działał pomiędzy 746 a 701 r. p.n.e. Izajasz był żonaty, a jego żona także mogła mieć zdolności prorokowania, gdyż nazywa się ją prorokinią (Iz 8, 3). Z małżeństwa z nią miał przynajmniej dwóch synów, którym nadał symboliczne imiona. Pierwszy z nich, Szear-Jaszub (Reszta-wróci - Iz 7, 3) miał dwa-cztery lata podczas spotkania ojca z królem Achazem w 734/33 r. p.n.e. przy kanale wiodącym od górnego zbiornika. Drugi zaś, Maher-Szalal-Chasz-Baz (Szybko-grab-chyżo-łup - Iz 8, 3), urodził się wkrótce potem. Określenie żony Izajasza prorokinią może