romantyka. Oczywiście - przez Niemca, bo we Francji do wybuchu romantyzmu było jeszcze daleko. Ale Fryderyk Schlegel, czołowy krytyk i teoretyk jenajskiego kręgu romantyków, po zamknięciu tamtego etapu życia zatrzymał się na kilkanaście miesięcy w Paryżu. W 1803 roku przesłał stąd uwagi o paryskim teatrze do wychodzącego w Kolonii czasopisma "Europa". Szkic ten ukazuje, jak teatr najbardziej klasyczny był widziany przez najwybitniejszego prawodawcę nowego nurtu.<br>Schlegel rozpoczął od wymienienia repertuaru 14 paryskich teatrów, co wyraźnie przydało aktualności jego uwagom; zajął się jednak gatunkiem najważniejszym, czyli tragedią. Swoje opinie opierał na tym, co widział w teatrach, ale ewidentnie również na tekstach spoza ówczesnego