zależności od pory dnia i nocy. U zwierząt ssących i człowieka szyszynka ma zdolność reagowania na bodźce świetlne odbierane i przekazywane przez siatkówkę oka.<br>Zawiązek szyszynki powstaje z ektodermy nerwowej w postaci nieparzystego uwypuklenia sklepienia międzymózgowia. Największy stopień rozwoju osiąga gruczoł u młodych zwierząt; uwstecznia się on z wiekiem (inwolucja).<br>Szyszynka jest otoczona torebką łącznotkankową, od której wnikają w głąb narządu niepełne przegrody łącznotkankowe z komórkami barwnikowymi i włóknami siateczkowymi, tworzące rusztowanie dla miąższu. Miąższ składa się z syncytium utworzonego ze wszystkich rodzajów komórek glejowych, z wyjątkiem astrocytów krótkowypustkowych. W oczkach sieci utworzonej przez duże astrocyty włókienkowe znajdują się swoiste dla