być prezesem Sądu Najwyższego. "Gdyby prezes Sądu Najwyższego przeszedł na emeryturę, jakżeby wszystko wyglądało prosto" - mówił Taft. Ale wakatu nie było. Widząc wahania Tafta, w 1906 r. Roosevelt zaproponował mu, że mianuje go sędzią Sądu Najwyższego, ponieważ posiada akurat wakat, a kiedy zwolni się prezesura - mianuje go prezesem. Ale wówczas Taft pod wpływem rodziny i przyjaciół nabrał ambicji prezydenckich i do końca pozostał w gabinecie Roosevelta, licząc na jego pomoc w uzyskaniu nominacji.<br>Roosevelt miał wówczas ogromny wpływ na delegatów, którzy uczestniczyli w konwencji Partii Republikańskiej w Chicago w dniach 16-19 czerwca 1908 r. Dzięki Rooseveltowi Taft uzyskał nominację w