są obrazem diametralnie różnych postaw artystycznych, różnej tradycji, różnego myślenia. Malarstwo Byliny w pełni należy do sztuki XIX wieku. Kontynuowana jest tu (zanikająca już ostatecznie wobec odmiennych wymogów stawianych przez współczesność i odmiennego sposobu odczuwania plastycznych zjawisk) tradycja malarstwa historycznego, jak zwykle w polskiej sztuce głównie zwracającego się ku batalistyce. Tradycja ta - to, obecnie zwłaszcza, pełna preferencja tematu, anegdoty, wydarzenia nad wszelkimi innymi walorami obrazu. Tematowi i wynikającej z niego bezpośrednio czytelnej, jednoznacznej i prostej sentencji podporządkowane też bywa w tym malarstwie wszystko. Kompozycja, na ogół dynamiczna, lubująca się w gwałtownych ruchach, dynamicznych skosach, skłębieniach mas i sugestywnych ujęciach z niskiej