Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
umieszczona jest w tym miejscu, a nie wraz z szablami wz. 1917.
Szabla wz. 1917 szeregowego kawalerii. Szable tego wzoru zostały wprowadzone do uzbrojenia Wojska Polskiego w 1919 r. Były one masywniejsze i mniej starannie wykonane niż szable w wersji oficerskiej i podoficerskiej. Podstawową różnicą było bielenie cynkiem opraw rękojeści. Trzony nie były lakierowane, z lekka ukośnie karbowane (bez metalowego oplotu), jelce nie miały wąsów. Głownie były zawsze ciągnione w jedną bruzdę, zaopatrywane w charakterystyczny znak GUZA (Główny Urząd Zaopatrzenia Armii). Blaszane pochwy (o konstrukcji takiej jak szabel oficerskich i podoficerskich) malowane były na zielono. W 1919 r. szable tego wzoru
umieszczona jest w tym miejscu, a nie wraz z szablami wz. 1917.<br>Szabla wz. 1917 szeregowego kawalerii. Szable tego wzoru zostały wprowadzone do uzbrojenia Wojska Polskiego w 1919 r. Były one masywniejsze i mniej starannie wykonane niż szable w wersji oficerskiej i podoficerskiej. Podstawową różnicą było bielenie cynkiem opraw rękojeści. Trzony nie były lakierowane, z lekka ukośnie karbowane (bez metalowego oplotu), jelce nie miały wąsów. Głownie były zawsze ciągnione w jedną bruzdę, zaopatrywane w charakterystyczny znak GUZA (Główny Urząd Zaopatrzenia Armii). Blaszane pochwy (o konstrukcji takiej jak szabel oficerskich i podoficerskich) malowane były na zielono. W 1919 r. szable tego wzoru
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego