a on ją pięścią w twarz i zamierzył się drugi raz, ale go złapałem z tyłu za rękę i wykręciłem. Przybiegli ludzie, to się wycofał. Rano na appellplatz przychodzi Sch"nbach, Ślązak, pięści jak kopyta, sygnet z trupią główką. Wilek pokazuje na mnie. Uderzył tym sygnetem i zmiażdżył mi nos. Ubawiło go to. Kazał jeszcze lauspromenade wygolić mi przez środek głowy, żeby mnie mieli na oku, i odszedł zadowolony. Był w wyjątkowym humorze, bo oni za mniejsze przewinienia strzelali.<br><br>Fredzio W. chodził ze mną do gimnazjum. Jego matka umarła przed wojną. Jego ojciec, z zawodu monter, muskularny jak byk, żadnym językiem