wyrusza na południe i jadąc tam, dni kilka ma zamiar spędzić w Wiedniu.<br><br> Teraz albo nigdy! Ojciec musi dać mu ten list! Ostra scysja! Trzaśnięcie drzwiami. - Już mnie nie zobaczysz żywego - wołał.<br><br> Owej jesieni 1897 roku Konopnicka wraz w Dulębianką zatrzymała się na "kwaterze" przy ulicy Josefst"dter numer 48.<br><br> Uboga sceneria mieszkania przy Josefst"dter Strasse, szara i skąpa z nieodzownym stołem do pisania i kałamarzem, zapowiadała raczej dni pracy - monotonne, bogate tylko w nie kończące się rozmowy dwóch Marii: poetki i malarki; rozmowy o sztuce, o literaturze, przerywane czułościami "Piotrka"; tak bardzo pragnie ogrzać dłońmi i upieścić zziębnięte stopy