Publiczną przy Uniwersytecie Warszawskim. Przejęła ona zbiory biblioteki Liceum, powiększone księgozbiorem biblioteki przy Sądzie Apelacyjnym. Dyrektorem jeneralnym nowej biblioteki tym samym dokumentem mianowano Lindego. W zamierzeniu Potockiego biblioteka miała służyć uczelni, a także pełnić funkcję biblioteki narodowej. Dlatego nie była podporządkowana władzom uniwersytetu, lecz bezpośrednio ministrowi przewodniczącemu w Komisji Rządowej WRiOP. Powodowało to wiele konfliktów, np. w 1822 r. Józef Kalasanty Szaniawski, dyrektor w Dyrekcji Wychowania Publicznego Komisji Rządowej chcąc podporządkować sobie Bibliotekę Publiczną wstrzymał opłacanie rachunków za zakupione książki. Po blisko dziesięciu miesiącach na prośbę Lindego namiestnik wyjaśnił, komu podlega biblioteka i zaległości uregulowano.<br> W 1819 r. w wyniku reorganizacji