Panien z Wilka, powolny czas biologicznego trwania, wschodów i zachodów słońca łagodnie, w wiecznym trwaniu, łączących się ze wschodami i zachodami księżyca... To poza nim, niedostępne mu - piękno natury z obrazów Paula Cezanne'a, natury niepokonanej, nieporuszonej, wypełniającej sobą świat, niezmiennie trwającej, poza nim piękno świata ujętego w absolutnej jedności... Powiada Wajda:<br>&lt;gap&gt;<br>W tym samym wywiadzie mówi Wajda o energii wydobywającej się z aktorów w Popiele i diamencie i przywołuje słowa Adama Pawlikowskiego: &lt;gap&gt;.<br>Coś z tego wzniosłego pędu, unoszącego bohatera w kierunku, nad którym nie panuje, jest i w postaci Maćka, i w postaci Wysockiego. Maciek nie może się zatrzymać, nie ma