się nagły powiew <br>wiatru sunącego jako przednia straż morza.<br><br>Dobywając ostatnich sił, z obolałymi płucami, jakby <br>dziurawił je dziesiątek sztyletów, Awaru i Zoa dopadli <br>białego muru w tej samej chwili, gdy z drugiej strony uderzyło <br>weń czoło fali. Nogi ugięły się pod nimi, upadli <br>na kolana niezdolni uczynić ani kroku.<br><br>Wał wody, starłszy się z kamienną ścianą, <br>wystrzelił ku niebu kolumnami, które rozpyliły się <br>w rój bryzgów i przelały ponad murem. Strugi wody <br>i warkocze piany upadły na głowy i ramiona klęczących. <br>Poprzez czarną mgłę przesłaniającą oczy ujrzał <br>Awaru, jak zagony brunatnych wód okrążają ich już <br>z lewej i prawej strony