w rozdziale IV, w kontekście omówienia całego utworu). Przyjmując natomiast aspekt liturgiczny, Maliszewski wykorzystuje teksty siedmiu części mszy żałobnej: &lt;gap&gt; Cykl dziesięcioczęściowy wykorzystał Rzepko (1929), pomijając Graduał (w partyturze występuje wprawdzie określenie części Graduale, lecz jest to błąd, powinno być Tractus), ograniczając tekst Sekwencji do dwóch strof, dodając zaś, podobnie jak Wallek-Walewski, tekst &lt;name type="tit"&gt;Responsorium Libera me&lt;/&gt; &lt;gap&gt; <br>Nieliturgiczny, indywidualny układ (jako konsekwencja wykorzystania różnych tekstów) siedmioczęściowy ma Requiem (1976) Przybylskiego (numerację wprowadził kompozytor): I &lt;name type="tit"&gt;Requiem aeternam&lt;/&gt;, II &lt;name type="tit"&gt;Dies irae&lt;/&gt;, III &lt;name type="tit"&gt;Lamentatio&lt;/&gt; [część orkiestrowa z wokalizą sopranu solo], IV &lt;name type="tit"&gt;Tuba mirum&lt;/&gt;, V &lt;name type="tit"&gt;Dramatico&lt;/&gt; [rozbudowana część orkiestrowa], VI &lt;name type="tit"&gt;Lacrimosa&lt;/&gt;, VII Finale. Pomiędzy częściami I