która była jednym z jego własnych przydomków (Długobrody). Równało się to adopcji ludu przez boga. Dlatego Wotan, zobowiązany do pełnienia ojcowskiej roli wobec swoich przybranych dzieci, dał im to, czym dysponował, a był on w germańskiej mitologii opiekunem wojowników i dawcą zwycięstw. Nie tylko więc dał swemu ludowi zwycięstwo nad Wandalami, ale i zapewnił, że Longobardowie będą zawsze zwycięscy.<br>Można zrozumieć, dlaczego Rotari nie zdecydował się w prologu do swego edyktu rzucić wyzwania chrześcijaństwu. Ale trzeba też zrozumieć, jakie znaczenie miał pominięty w prologu mit dla longobardzkich wojowników. Ich wygląd zewnętrzny, a zwłaszcza fryzury, został przedstawiony na freskach w ufundowanej przez