Olszański) maja swój wcześniejszy odpowiednik w starej Polsce, schronieniu węgierskich &lt;orig&gt;"kuruców"&lt;/&gt;, walczących przeciw Austrii, bezwzględnej wtedy, okrutnej i krwawej. Nie znałem szalonej epopei Franciszka Rakoczego, największego bohatera narodowego Węgier przed Kossuthem, Petöfim i Bemem, tego Odyseusza wolności, nie wiedziałem więc (jak my wszyscy na ogół), że przed Wiosną Ludów nie Warna, ani Mohacz, ani Batory oddziałali najsilniej na ukształtowanie legendy związków polsko-węgierskich i węgiersko-polskich: kiedy Endre Ady, wielki poeta węgierski, z początkiem XX wieku czuje się "ostatnim &lt;orig&gt;kurucem&lt;/&gt;", pisze, wywołując skurcz koło polskiego serca - "nie ma Polski, nie ma miejsca dla &lt;orig&gt;kuruca&lt;/&gt;".<br><br>Klęska i osamotnienie polityczne... Z tego wziął