to pewno za pieniądze kupcowej, a ja będę jej musiał wystukiwać podania.<br>- Nie wchodzi się bez pukania, mój chłopcze - uprzedził mnie Wąsik maskując irytację uśmiechem. - Ale jak już jesteś, to napij się z nami.<br>- Nie lubię wódki - odparłem ostro. - Zresztą muszę napisać parę podań.<br>- Przecież nie masz klientów! - zaśmiał się Wąsik, ale w tej samej chwili drzwi otworzyły się i do pokoiku wszedł jakiś niski mężczyzna w okularach.<br>- Jest ogłoszenie na drzwiach, że biuro zamknięte do czternastej! - zawołał Wąsik z irytacją. - Niech pan przyjdzie po obiedzie.<br>- Dlaczego? - zawołałem. - Ja jestem wolny. Proszę, niech pan siada.<br>Mężczyzna nie usiadł, ale uchylił znowu