W drzwiach stanął szczupły mężczyzna o żywych oczach i twarzy dawno nie golonej. Spojrzał na oskard i na otwór u mych stóp.<br>- Znalazł pan coś? - zapytał.<br>- Nic.<br>- I ja nic - westchnął. - Już wykopali. Pan chyba Piszczyk?<br>- Tak - odparłem ze zdziwieniem. - Pan mnie zna?<br>- I pan mnie pozna, jak się ogolę. Wąsik. Mieszkałem na czwartym piętrze.<br>Przyjrzałem mu się uważnie. Rzeczywiście, ta twarz migała mi czasem na schodach. Był już dorosły, kiedy ja jeszcze chodziłem do szkoły.<br>- Kopie pan dalej? - zapytał.<br>- Nie. Ojciec na pewno zabrał wszystko ze sobą.<br>- Kto nie pracuje, ten teraz nie je - uśmiechnął się aluzyjnie. - Pan też krawiec