do nich Lebuin. Dalszy ciąg rozmowy był znany również Lebuinowi, ale tradycję hagiograficzną zapisywano przecież w czasie, gdy jej bohater już nic nie mógł powiedzieć. Wymianę zdań, świadczącą o determinacji świętego, musieli więc zrelacjonować Folkbert i Helko lub jeden z nich. Wiadomość o tym, że Folkbert nazywał Lebuina zdrobniałym imieniem Wini mogła mieć emocjonalne znaczenie dla Folkberta, mogła też wskazywać na jego osobistą zażyłość z "mężem Bożym", ale do wywodu świętości Lebuina nie wnosiła niczego. To, że Helko był wraz z innymi młodzieńcami z Sudergo wyznaczony do udziału w wielkoplemiennym wiecu i musiał się tam udać, miało dla hagiografii znaczenie z