wcielenia jest znacznie głębsza. Mówi ona o nieskończonej wierności i dobroci Boga, który wszystko oszczędza. Człowiek, który jest nic nie warty, zbuntował się, a Bóg, który jest wszystkim, uniżył. Ten, któremu wszystko dano, zdradził, ten, który miał wszystko, okazał pokorę.<br><br> To serce chrześcijaństwa. Bóg wcielony. Niezrodzony, wieczny, doskonały, Pan i Władca, przybrał ciało, stał się dzieckiem, a potem dorosłym mężczyzną. Można go było dotykać, słuchać, ba, można mu było zadawać ból, nawet zabić. Przyjął to na siebie. Oto cena, za którą ludzie zostali wykupieni, oto ich godność nieskończona: sam Bóg najwyższy stał się dla nich człowiekiem cierpiącym w ciele. Jego nieskończoność