Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
w sieć narzeczeńskiej miłości, uplecioną przez Zosię... Umie już się wtedy bronić, ale nie potrafi wyjaśnić, czemu się tak dzieje. Inaczej narrator Filidora, który buduje model Józiowych udręk i peregrynacji.
Jest to poglądowy i dydaktyczny model powiastki filozoficznej, którą od razu rozpoznała krytyka, nie umiejąc jednak odczytać jej przesłania.
W Wolterowskim Kandydzie ufnego - więc naiwnego - bohatera prześladują stale cierpienia i nieszczęścia, które przyjmuje on z przekonaniem (wziętym od Leibniza), że przyszło mu żyć w "najlepszym z możliwych" światów. Zasadą wyboru zdarzeń jest więc w Kandydzie ich maksymalna nieprzychylność dla bohatera: ośmieszony tak zostaje optymizm ontologiczny niemieckiego filozofa (inna rzecz, że Wolter
w sieć narzeczeńskiej miłości, uplecioną przez Zosię... Umie już się wtedy bronić, ale nie potrafi wyjaśnić, czemu się tak dzieje. Inaczej narrator Filidora, który buduje model Józiowych udręk i peregrynacji.<br>Jest to poglądowy i dydaktyczny model powiastki filozoficznej, którą od razu rozpoznała krytyka, nie umiejąc jednak odczytać jej przesłania.<br>W Wolterowskim Kandydzie ufnego - więc naiwnego - bohatera prześladują stale cierpienia i nieszczęścia, które przyjmuje on z przekonaniem (wziętym od Leibniza), że przyszło mu żyć w "najlepszym z możliwych" światów. Zasadą wyboru zdarzeń jest więc w Kandydzie ich maksymalna nieprzychylność dla bohatera: ośmieszony tak zostaje optymizm ontologiczny niemieckiego filozofa (inna rzecz, że Wolter
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego