szukać noclegu w Myślenicach, jednak wobec takiej sytuacji zdecydowałyśmy się dojść jeszcze do Konar, wsi sąsiadującej z Mogilanami, gdzie rodzice Hanki mieli wiejskie gospodarstwo dzierżawione miejscowym gospodarzom.<br>Los zdawał się do nas uśmiechać tego dnia. Niedaleko za Myślenicami napotkałyśmy konwój niewielkich wozów krytych brezentowymi budami, zaprzężonych w małe włochate koniki. Woźnice o mongolskich rysach w mundurach wojskowych i w wieku mocno zaawansowanym. Widać i tu zmobilizowano starsze roczniki. Jednego z nich, nie mając już wódki, "oszołomiłyśmy" słoiczkami skwarków, za co pozwolił nam przysiąść się na swoją furę. Szczęśliwe, wczołgałyśmy się pod budę furki. Po kwadransie niemiłosiernego wleczenia się konwoju wychyliłam się