bardziej z obowiązku, niż z chęci ponaglenia konia do szybszej jazdy. Koła miarowo turkoczą, szkapina leniwie ciągnie za sobą ten majdan, a furman znów zapada w drzemkę. Na czystym dotąd niebie zaś pokazują się chmury i zaczyna wiać lekki wiatr - co dalej okaże się nie bez znaczenia w tej historii. Wtem gdzieś spomiędzy zarośli wyszedł jakiś człowiek.<br>&lt;q&gt;- Podwieziecie mnie kawałek, gospodarzu?&lt;/&gt; - spytał. Woźnica uchylił ostrożnie jedno oko. Obcy ubrany był po miejsku, widać nietutejszy. Pewnie zbłąkany turysta.<br>&lt;q&gt;- Siadajcie&lt;/&gt; - zgodził się &lt;q&gt;- ale musicie usiąść gdzieś z tyłu, bo tu obok mnie nie ma miejsca.&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;- Dziękuję, gospodarzu!&lt;/&gt; - ucieszył się obcy &lt;q&gt;- w towarzystwie takich