jest niemal nieprzezroczyste dla fal krótszych, niż 3600 A.<br>Najważniejszą zdobycz, którą zawdzięczamy badaniom spektralnym w omawianych dziedzinach widma, stanowiło wykrycie istnienia &lt;hi&gt;seryj widmowych&lt;/&gt;<br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;page nr=49&gt;<br><br>Naogół fotografja nie ujawnia żadnych prawidłowości w rozmieszczeniu linij widmowych; w dodatku niemal zawsze widmo składa się z ogromnej liczby linij; obserwator ma wrażenie zupełnego chaosu.<br>Wyjątek stanowi widmo wodoru, pierwszego pierwiastka w tablicy układu perjodycznego; wiąże się to z prostotą struktury atomu wodoru. Wodór daje właściwie dwa widma; jedno z nich, zwane wielolinjowem, jest wysyłane przez drobinę wodoru - H&lt;_&gt;2&lt;/_&gt;. Drugie nazwano czterolinjowem, gdyż składa się ono w części widma widzialnej z czterech linij. Gdy się poddaje