i nie gniewał się potem. Za to<br>wszystko Wiluś pozwalał Kani godzinami opowiadać o żonie i o dziecku, i<br>o starych, których zostawił w Polsce.<br> - Popatrz - mówił Kania. - Mam swój dom, koło niego kilkanaście<br>drzewek owocowych, przeważnie śliwki, za sadem ciągnie się kawał pola.<br>Nie jest tego dużo, ale wystarczy. Wystarczy dla nas wszystkich, nawet<br>gdyby jeszcze były dwa dzieciaki, też by wystarczyło, no i popatrz, to<br>wszystko tam jest, a ja muszę pętać się po tym gorącym, zasranym kraju.<br>Po co mi to, na co. Tam ziemia leży nie ruszana przez nikogo i czeka na<br>mnie. Bracie, ziemia się wyjaławia