upominanie się o aktywność lub zapędy mające ją sprowokować, a więc na przykład przepytywanie o odczucia: "Czy odczuwasz napięcie?", "Czy to cię nie nudzi?" (INDYWIDUALIŚCI),* lub zachęcanie go do aktywności pozatreningowej: "Czy możesz opowiedzieć nam o medytacji?" (INDYWIDUALIŚCI); <br><br>- wzbudzanie litości lub prośby o pomoc w rodzaju: "Może nam coś podpowiesz?..." (ZŁĄCZENI PRZESZŁOŚCIĄ). "Krzysiu, pomóż nam przetrwać tę ciszę" (WSPÓLNOTOWCY);<br><br>- wyrażanie dezaprobaty: "W końcu by wypadało, żeby oni odezwali się chociaż słowem" (WSPÓLNOTOWCY).<br><br>Pojawia się też potrzeba dookreślenia roli trenera, na przykład poprzez pytanie: "Czy terapeuci też są uczestnikami grupy?"<br><br>Pod koniec tej fazy pojawia się coraz większe napięcie. Barbara z grupy