na dobre. Zwroty "pan inżynier" oraz "jaśnie wielmożny pan inżynier" dziadek Bronek ukuł w trakcie wiecznej wojny z tatą i używał ich w wybitnie ironicznym celu. <br>I ten głos. Szorstki od taniego tytoniu, podbity nutką złości, zawsze gotów wznieść się do krzyku - z każdą chwilą wydawał mi się bardziej znajomy. Zaalarmowany, ze słuchawką przy uchu, jedną ręką sięgnąłem po spodnie i zacząłem je nakładać. <br>- Poczekajcie tam na mnie, dobrze? - powiedziałem szybko Toli. - Będę u was tak prędko, jak się da. <br>Senność i zmęczenie minęły, chyba nawet wytrzeźwiałem.<br>Na dworze nad wschodnim horyzontem dopiero majaczyła różowawa smuga. Wyjeżdżając ze strzeżonego osiedla, pokazałem