Po tych słowach królewna powiedziała kilka słów <br>po żabiemu i po chwili z tłumu otaczających ją <br>żab wyskoczyła żabka nie większa od muchy. Miała <br>barwę jasnozieloną i lśniła, jakby była pokryta <br>emalią.<br><br>- Weź ją sobie - rzekła królewna. - Najlepiej <br>ukryj ją we włosach i dawaj jej codziennie jedno ziarnko <br>ryżu.<br><br>Wziąłem Żabkę Podajłapkę i posadziłem <br>ją sobie na głowie. Wśliznęła się natychmiast <br>pomiędzy włosy, a była tak mała, że wcale jej <br>nie poczułem.<br><br>Następnie podziękowałem królewnie, pożegnałem <br>ją z wielkim szacunkiem i przeskakując przez gromady żab <br>i raków, pobiegłem nad staw. Zastałem tam już pana <br>Kleksa w otoczeniu kilkunastu uczniów. Wyglądał tak