plewy od ziarna". Władysław umiał to robić zawsze z godną podziwu intuicją człowieka prostego, mądrego i odpowiedzialnego.<br>Na przełomie lat 60. i 70. Ząb zaczynał się rozwijać. Była tu wtedy gmina, która rozpoczęła starania o budowę drogi do Poronina, zbiorników wodnych i sieci wodociągowej. Dostrzeżono wtedy w Zębie postać Władysława. Zachowały się listy pisane do niego przez ówczesnego ks. proboszcza - Ludwika Mizerę, który był pełen uznania dla Władysława za osobistą, spontanicznie podjętą przezeń kontrolę dowozu żwiru na drogę.<br>Jezu, Maryjo... czy my musimy tak dalej bić piętami do Poronina czy Dunajca - pisał ks. Mizera do Władysława Strączka - a chyba musimy, jak nie