wyjaśnienia tego stanu rzeczy:<br>(1) rodnik wodorotlenowy powstaje i reaguje w miejscu, do którego nie mają dostępu dodawane zmiatacze;<br>(2) rodnik wodorotlenowy nie jest jedynym (a jak twierdzą niektórzy badacze, nie jest nawet głównym) reaktywnym mediatorem w tych reakcjach.<br>Pierwsza koncepcja określana jest najczęściej jako "miejscowo specyficzne tworzenie rodnika wodorotlenowego". Zakłada ona, że czynnikiem limitującym reakcję Fentona jest dostępność jonów żelazawych (czy innych jonów metali), natomiast nadtlenek wodoru jako związek stosunkowo niereaktywny, a bez większych problemów przenikający przez błony, może przemieszczać się na znaczne odległości i reagować z jonem Fe2 (lub jonem innego metalu) w tym miejscu, w którym jon żelazawy