w swoim czasie powieści produkcyjnych i wie, jakiego typu przykładu oczekiwać w tej fazie przemowy od socrealistycznego pisarza. Trzeba przyznać, że Wolf sięga po przykład nieco drastyczniejszy. Przytacza mianowicie znaną jej historię robotnika, pod każdym względem wzorowego, którego sylwetka miała się pojawić w cyklu propagandowych artykułów o bohaterach pracy socjalistycznej. Zaszczyt ten jednak naszego przodownika nie spotkał. Dlaczego? Ponieważ bohater nie spełniał warunków typowości. "Indywidualnych ludzkich cech" posiadał troszeńkę za wiele i ciut za bardzo niepożądanych: był na przykład po rozwodzie, a co gorsza, jego syna aresztowano za próbę ucieczki na Zachód. Co w tej sytuacji proponuje Christa Wolf? Proponuje - znowu