pewno był Paryż. Nareszcie los uśmiechnął się do niej... Tymczasem z radia, z co-dziennych gazet, z rozmów i złowieszczych plotek, zewsząd wyzierał strach przed wojną...<br> Iw, zachwycona otwierającymi się przed nią perspektywami, nie dostrzegała, że jej świat powoli zbliża się ku przepaści.<br> Przygnębiły ją te wspomnienia...<br> Jakże byłam naiwna!<br> Ze złością zatrzasnęła okna... Jednak dym wciskał się przez szczeliny i właściwie nie było przed nim ucieczki. Pocieszała się nadal, że wojna potrwa kilka dni i szybko się skończy, a wtedy wszystkie jej sny się spełnią... "Adria" była nieczynna, studio filmowe też, bo reżyser prysnął za granicę po pierwszych nalotach... Iw nie