Pamiątki po dobrej matce (1820). Największą poczytność osiągnęły do połowy XIX w. (wznawiane siedmiokrotnie). Powieści moralne miały kształt niewielkich powiastek o nieskomplikowanej fabule i intrydze, eksponowały proste przesłanie o tendencji wychowawczej, ale nie moralizowały natrętnie. Uczyły dobrego postępowania lub piętnowały złe poprzez przykłady, np. Bukiet z róż (pomoc dla wieśniaka), Żniwa (organizowanie żniw u chorego chłopa), Kolęda (ofiarowanie pieniędzy dla pogorzelców), Wielkanoc (piętnowanie łakomstwa), Mały Tomek z Jabłonny (poświęcenie dla chorej matki). Atrakcyjność powiastek polegała m.in. na sięganiu do polskich tradycji, obyczajów religijnych i ludowych. Powiastki jeszcze w początkach XX w. były zalecane w szkołach.<br> Niejako dopełnieniem programu edukacyjnego dla