wymamrotał. - Wcale nie to chciałem powiedzieć. Ale to tylko dlatego, proszę mi wierzyć, że nie mam doświadczenia. Ojejku, wcale nie to... Zaplątałem się. Przepraszam. Proszę wybaczyć.<br>Skonfundowany umknął z kantyny.<br>- Obawiam się, że moi chłopcy nagabują panią bez umiaru - odezwał się szpakowaty mężczyzna. - Pani pozwoli, major Kwilecki jestem. Rozbisurmanili się. Żółtodzioby. Zielono im w głowie. Pani zapewne wprost z Kazachstanu? Poszukuję żony i synka. Daj Bóg, zetknęła się pani z nazwiskiem Kwilecka? Irena Kwilecka. Z Łucka rodem? Niestety... Kogokolwiek pytam, nikt nic nie wie.<br>- Och, Polaków w Kazachstanie jeszcze całe mnóstwo. Ciężko tam, bo ciężko, ale żyć się da. Kto wie