Wracały w stronę obozu, w nagłym odruchu Zuzanna przytuliła się do matki, a ona otoczyła ją ramieniem. Szły tak objęte do samej bramy. <br>Ojciec unikał sytuacji, w których mógłby się znaleźć z Zuzanną sam na sam, ale jej nie była już rozmowa z nim potrzebna. Matka jej wiele rzeczy wyjaśniła. Zuzanna nie mogła jej powtórzyć słów Anny Szafrańskiej, ale spytała, dlaczego ojciec pracuje w takiej instytucji. Powiedziała, że niektórzy boją się do dziś wymawiać jej nazwę. Matka odrzekła na to, że wszędzie są ludzie źli i dobrzy, a ojciec na pewno nikogo nie skrzywdził. Jak tylko mógł, to pomagał. <br>- Ale tam