Ale za niejednym zgaszonym oknem w domach osiedla nie chciały dogasać myśli, poruszone dzisiejszymi zdarzeniami. Wyginały się one na różne strony, a przecież wciąż nie mogły się oderwać od wspomnienia o niedużej, skulonej dziwacznie na żelaznych taczkach, śmiesznej i strasznej wtedy postaci byłego kierownika socjalnego. Kto widział, długo nie zapomni... Zwłaszcza że się to działo niewiele kroków od komina na "Anzelmie", tego masztu z cegły i ludzkich westchnień, wzbiegających do czegoś lepszego... Tego komina, na którym kiedyś, pięćdziesiąt lat temu... &lt;page nr=43&gt;.<br>V<br> Lewandowski wstał nazajutrz około ósmej. Po krótkim, lecz twardym śnie czuł w sobie rześkość wewnętrzną, jakiej już dawno nie doznawał Myśl