wrogość ludności i władz miasta wobec monoteistycznej "Submisji" i jej proroka, pogardliwie nazwanego 'mahoundem' (przypuszczalnie szyderczo przekręcone słowo mahmud, inna wersja tytułu-imienia muhammad, "pochwalony/błogosławiony"). W umyśle proroka powstaje - jak sugeruje Rushdie - konflikt między wiernością idei monoteizmu a chęcią jej urzeczywistnienia poprzez kompromis, czyli dopuszczenie kultu trzech najpopularniejszych bogiń. Zwycięża idea, "szatańskie wersety" zostają skreślone, prorok z grupką zwolenników pochodzących z dołów społecznych musi uchodzić do Yathrib (późniejszej Medyny). Dalsza część opowiadania dzieje się w ćwierć wieku później (w rzeczywistości "dojrzewanie" islamu trwało tylko kilka lat) w zubożałej w międzyczasie i izolowanej Jahilii. Zwycięskie wojska triumfującej "Submisji" zajmują ją bez