zgodnie z wymogami stylu utrzymywała, że polonistyka jest bez sensu, bo to szkółka, kupa bzdur i gżdy-bżdy (taką skrótową nazwę nadaliśmy na pierwszym roku wszelkim fonetykom, fonologiom, gramatykom opisowym itepe) - w gruncie rzeczy swoją, że się językiem Magdy wyrażę, s a m o r e a l i z a c j ę wiązała ze studiami i tylko z nimi. Ja też zresztą nie umiałem sobie wyobrazić Aśki inaczej niż jako polonistkę. Powiedziałem jej to i też zabrzmiało niesympatycznie; chyba nawet bardziej niż odmowa w sprawie tygodnika.<br>Stan wojenny miał jednak dla mnie pewien plus, bo gdy spotykałem znajomych i ci