niewoli babilońskiej, choć trudno datę jej powstania bliżej określić. Ponieważ Jezus, syn Syracha, niewątpliwie znał Księgę Hioba (Syr 49, 9), należy przyjąć, że musiała ona powstać najpóźniej przed 200 r. p.n.e. Ponieważ należy do gatunku literackiego, który w ramach literatury mądrościowej ukształtował się w ciągu długiego procesu rozwojowego, a ponadto widać w niej wyraźne wpływy języka aramejskiego, przyjmuje się na ogół, że mogła powstać w V wieku p.n.e. Także idea księgi, wyraźnie przeciwstawiająca się tradycyjnemu poglądowi na grzech i zbiorową odpowiedzialność (Ez 18, 1-32; 33, 10-20) i głosząca odpowiedzialność indywidualną, wskazuje na czasy po niewoli. Najprawdopodobniej