leżała dziewczynka o jasnych, prawie białych warkoczykach i brwiach...<br><br>- Doktorze, prędzejl Błagam! Doktorze! - zawołała pomarszczona, zsiniała z zimna kobiecina szarpiąc doktora za ramię. Ale doktor, niewzruszony i opanowany, odsunął jej rękę i kończył nakładanie opatrunku.<br><br>Dotarliśmy wreszcie do przeciwległej części parku. Brama i tutaj była zamknięta na wielki żelazny zamek, a ponadto związana ciężkim łańcuchem, z którego zwisała potężna kłódka. O wyłamaniu jej nie można było marzyć. Poszliśmy więc aleją wzdłuż ogrodzenia do miejsca, gdzie czterech krzepkich mężczyzn wyrwaną z ziemi ławką waliło w grube pręty jak taranem.<br><br>- E-ech! - komenderował jeden z nich. - Mocniej! E-ech!<br><br>Pręty głucho dźwięczały, ale żaden